Materiały
zmiennofazowe to materiały, których różnorodne zastosowania popularyzowane są
na całym świecie, a wywodzą się głównie ze środowiska budownictwa pasywnego i energooszczędnego.
Świetnie sprawdzają się one jednak w dużo szerszej perspektywie - we wszystkich
miejscach budownictwa i przemysłu, uzupełniając lub zastępując istniejące
technologie przemysłowe związane z przepływem lub gromadzeniem ciepła. W
przeciwieństwie do dotychczasowych rozwiązań pozwalają one bowiem na znaczne
obniżenie kosztów szeroko pojętego ogrzewania czy chłodzenia. Materiały te
nazywamy wymiennie: materiałami zmiennofazowymi, materiałami przemiany fazowej,
lub skrótem PCM (ang. Phase-Change Materials).
Aby opisać fenomen materiałów PCM musimy rozpocząć od określenia podstaw
fizycznych, które, podane w uproszczeniu, pozwolą zrozumieć zasadę działania
przemiany fazowej.
Podstawy fizyczne
Podstawowymi pojęciami w opisie zjawisk cieplnych interesujących nas, są ciepło
i temperatura. Choć terminy te są dziś znane każdemu, musimy
im na chwilę bliżej przyjrzeć.
Zmysł dotyku mówi nam że jedne ciała
są „gorące” a inne są „zimne”. Wszelkie wątpliwości w tej kwestii rozstrzygamy
najczęściej za pomocą pomiaru temperatury. Termometr jest więc przyrządem,
który za nas „dotyka” badanego ciała, a wynik ten podaje w postaci liczbowej,
który nazywamy temperaturą. Czym innym niż temperatura będzie
natomiast ciepło. Ciepło, w dużym uproszczeniu, jest tym „czymś”,
co powoduje wzrost temperatury danego materiału. Stawiając naczynie z wodą na
kuchence gazowej uzyskamy wzrost
temperatury wody na skutek „wniknięcia” energii (ciepła) przekazywanej przez
palnik do wody.
Drugim aspektem związanym silnie z tematyką materiałów zmiennofazowych,
jest stan skupienia. Wszystkie czyste substancje w przyrodzie mogą
zmieniać swój stan skupienia: na przykład ciało stałe może stać się cieczą (np.
lód zamienia się w wodę), ciecz - gazem
(woda – w parę wodną). Każdorazowo przemiany te wymagają dostarczenia
ciepła (woda staje się gazem) lub oddania ciepła (ciecz staje się ciałem
stałym). Przechodzenie danej substancji z jednego stanu skupienia do drugiego
nazywamy przemianą fazową. Proces ten również ma najczęściej swoje
zwyczajowo używane nazwy: topnienie, parowanie, krzepnięcie itd.
Skoro mamy już te podstawy za sobą, możemy przejść nareszcie do
najciekawszego w tym wszystkim sedna!
Wyobraźmy sobie jakieś pierwsze lepsze, ciało fizyczne. Podczas ogrzewania
tego ciała (dostarczanie ciepła), jego temperatura rośnie. Jeżeli będziemy
"odbierać" z niego ciepło, temperatura spadnie (proces chłodzenia).
Proste. Wydawać by się mogło, że to zjawisko uniwersalne. A jednak wyjątki od
tego istnieją - i nazywamy je właśnie materiałami zmiennofazowymi.
Zasada działania
Materiały zmiennofazowe to związki, które pomimo wystawienia na proces
ogrzewania lub schładzania, w określonych warunkach otoczenia wcale nie będą
zmieniały swojej temperatury. Pomimo dostarczania ciepła, nie będziemy w stanie
zaobserwować termometrem wzrostu temperatury materiału PCM. Robi to wrażenie
”ukrywania się” ciepła w bardzo konkretnym punkcie temperaturowym. Jako, że
zjawisko „ukrywania się” ciepła zachodzi zawsze w stałej temperaturze, nazywana
jest ona temperaturą przemiany fazowej danego materiału PCM. Przemiana fazowa
może mieć miejsce nieskończoną ilość razy.
Dla prostego pokazania tego procesu weźmy jako przykład zachowanie się
najbardziej popularnego na świecie materiału PCM, czyli wody. Woda posiada dwa
punkty przemiany fazowej: 0°C oraz 100°C.
Wrzucamy lód w kostkach (woda 0°C), do szklanki z napojem o temperaturze
pokojowej. Co się dzieje? Napój ochładza się pomimo dostarczania ciepła z
zewnątrz. Dzieje się to tak długo, aż lód (materiał PCM) stopnieje i nie będzie
w stanie już „ukrywać” dostarczanego ciepła. Podobnie w temperaturze 100°C.
Dostarczanie ciepła spowoduje podgrzanie wody do temperatury 100°C, wrzenie i
parowanie. Dostarczanie nadal dowolnej ilości ciepła nic nie zmieni. Stała
temperatura będzie utrzymywana do czasu całkowitej zmiany stanu skupienia wody
w stan gazowy.
W uproszczeniu możemy więc przyjąć, że fenomen PCM polega na tym, że
podczas ogrzewania materiały te będą w pewnych warunkach magazynowały ciepło,
a podczas ochładzania otoczenia – będą je oddawać
Wykorzystanie w praktyce
Zastosowań materiałów PCM obecnie jest naprawdę sporo a ich ilość cały czas
rośnie. Bardzo ważną obecnie rolę pełnią one w nurcie budownictwa
energooszczędnego i pasywnego. Projektując ogrzewanie domku jednorodzinnego,
możemy wyposażyć konstrukcję w elementy działające zmiennofazowo. Ogrzewając
dom, ogrzewamy przy okazji materiał zmiennofazowy. Magazynuje on w
sobie ciepło w danej temperaturze, na przykład w 23°C. Po jakimś czasie, gdy
temperatura otoczenia spadnie poniżej tej temperatury, PCM zacznie uwalniać
ukryte w sobie ciepło. Z tego względu materiały te nazywa się czasem też magazynami energii
cieplnej (thermal energy storage) lub biernym
źródłem ciepła. Oczywiście powyższy przykład to jedno z prostszych zastosowań,
ale zasadę tę można przekładać praktycznie wszędzie.
Materiały zmiennofazowe
stosuje obecnie się w chłodnictwie, klimatyzacji, wentylacji, ogrzewaniu,
medycynie, przemyśle odzieżowym, motoryzacyjnym, spożywczym, przy procesach
technologicznych, itd.
Celem tego bloga jest pokazanie i wyjaśnienie poszczególnych rozwiązań,
tak, aby zapoznać Was, drodzy Czytelnicy z niezwykłym i fascynującym światem
rozwiązań PCM.
![]() |
Źródło: internet |